از بین بردن خال صورت و بدن با لیزر

همهٔ افراد دارای خال‌هایی روی پوست خود هستند. به طور متوسط، اکثر افراد بین حداقل 10 تا حداکثر 40 خال دارند. یک خال ممکن است در هر جایی از بدن شما ظاهر شود و بیشتر آن‌ها تا سن 20 سالگی روی پوست ظاهر می‌شوند. اگرچه الگوی خال‌های شما به احتمال زیاد توسط ژنتیک تعیین می‌شود، اما قرار گرفتن در معرض تابش خورشید می‌تواند موجب افزایش تعداد خال‌ها و یا تیره‌تر شدن خال‌هایی شود که از قبل روی پوست شما وجود داشته‌اند. در طی دوران نوجوانی یا بارداری، خال‌های جدید ممکن است روی پوست شما ظاهر شوند و خال‌هایی که از قبل نیز وجود داشته‌اند ممکن است بزرگ‌تر و تیره‌تر گردند. اکثر خال‌ها از لحاظ زیبایی باعث ایجاد نگرانی‌هایی در افراد می‌شوند، اما می‌توان این خال‌ها را از طریق روش‌های مختلف از جمله درمان با لیزر از بین برد.

علل

ژن‌هایی که ما از والدینمان به ارث برده‌ایم، همراه با میزان تابش آفتابی که در معرض آن قرار می‌گیریم (به ویژه در دوران کودکی) از عوامل اصلی تعیین تعداد خال‌ها هستند. پوستی که بیشتر در معرض آفتاب قرار دارد، خال‌های بیشتری نیز روی آن ظاهر خواهد شد. با این حال، خال‌ها نیز ممکن است در مناطقی که چندان در معرض نور خورشید قرار ندارند مانند کف دست، پاها و اندام تناسلی رخ دهند.

انواع خال‌های پوست

اگر شما خال داشته باشید ممکن است تمایل داشته باشید که بدانید آیا این خال بی‌ضرر است یا باید برای بررسی آن به پزشک مراجعه کنید. خال معمولاً به صورت یک نقطه کوچک و قهوه‌ای رنگ روی پوست شما ظاهر می‌شود، اما می‌تواند شکل‌ها، اندازه‌ها و رنگی متنوعی داشته باشد. بسته به ظاهر خال و زمانی که بزرگ شد، یک خال می‌تواند به عنوان یکی از انواع زیر طبقه بندی شود:

خال مادرزادی

هنگامی که یک خال از بدو تولد روی پوست وجود دارد، به آن خال یا نووس مادرزادی اطلاق می‌گردد. حدود 1 درصد افراد دارای خال‌های مادرزادی هستند و این خال ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست قرار بگیرد.

خال‌ اکتسابی

خال‌های اکتسابی اکثریت انواع خال‌ها را دربر می‌گیرند و معمولاً در دوران کودکی و یا ابتدای دوران بلوغ رشد می‌کنند. این خال‌ها معمولاً کوچک‌تر از یک چهارم اینچ هستند و به نظر می‌رسد که به علت قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب به وجود می‌آیند. بیشتر خال‌های اکتسابی سرطانی نیستند.

خال‌ نامشخص

خال‌های نامشخص (که به نام نویل دیسپلاستیک نیز شناخته می‌شوند) بزرگ‌تر از یک مداد پاک کن هستند و شکلی نامنظم دارند. این خال‌ها معمولاً رنگ ناهماهنگی دارند و دارای یک مرکز قهوه‌ای تیره هستند. مرز خال‌های نامشخص ممکن است نامنظم و همراه با رنگ‌های روشن‌تر یا قرمز و ناهماهنگ و یا نقاط تیره در اطراف مرزها باشد. خال‌های آتیپیک یا نامشخص معمولاً در خانواده‌ها به صورت ارثی وجود دارد و احتمال خطر سرطانی شدن آن‌ها نیز وجود دارد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمایید؟

در صورت مشاهدهٔ یک خال مشکوک بسیار مهم است که به یک پزشک یا متخصص پوست مراجعه نمایید، زیرا ممکن است این خال نشانه‌ای از ملانوم بدخیم باشد که یک شکل خطرناک از سرطان پوست را ایجاد می‌کند.

پوست خود را مرتباً بررسی کنید، به دنبال هر خال جدید پوست و همچنین تغییرات در خال‌هایی که قبلاً داشته‌اید، باشید. اگر سابقه خانوادگی خال‌های نامشخص یا سرطان پوست، یا تعداد زیادی از خال‌ها یا کک و مک ها وجود داشته باشد، پزشک شما ممکن است پیشنهاد کند که جهت معاینه مرتب پوست به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

هنگامی که خال خود را بررسی می‌کنید، اگر متوجه یکی از موارد زیر شدید، با پزشک یا متخصص پوست خود تماس بگیرید:

• عدم تقارن: خالی که در آن نیمی از خال مانند نیمهٔ دیگر نیست.
• مرز نامنظم: یک خال با مرز دندان دار یا محو
• رنگ متنوع: خالی که از ترکیب چندین رنگ سیاه، قهوه‌ای، سفید، قرمز و یا آبی تشکیل شده است.
• قطر بزرگ: یک خال که قطری بزرگ‌تر از یک مداد پاک کن دارد.
• تغییر: خالی که اندازه، شکل یا رنگ آن در طول زمان تغییر می‌کند.
• خال‌های جدید: خالی که به تازگی روی پوست، به ویژه بعد از 20 سالگی ظاهر شده است.
• خال‌های مشکل زا: خالی که دچار خونریزی و خارش می‌باشد یا دردناک است.

از بین بردن خال با لیزر

با استفاده از لیزر، می‌توان خال‌های کوچک‌تر و غیر سرطانی که در بالای سطح پوست ظاهر نمی‌شوند را از بین برد. نور لیزر به منطقه تحت درمان و اطراف آن اعمال می‌شود. بسته به ظاهر خال، یک نمونه ممکن است برای بررسی آسیب شناسی ارسال شود. خال درمان شده با لیزر ظرف مدت 7 تا 10 روز بهبود می‌یابد. هیچ ردی از بخیه‌ها باقی نمی‌ماند و در بیشتر موارد هیچ تغییری از لحاظ ظاهری یا بافتی در ناحیهٔ تحت درمان مشاهده نخواهد شد.

این درمان با استفاده از مقادیر شدید از تابش نور برای شکستن سلول‌های خال در پوست انجام می‌گردد. این روش معمولاً دو یا سه بار برای از بین بردن کامل خال انجام می‌شود. همچنین می‌توان از لیزر برای از بین بردن چندین خال به طور همزمان زمان استفاده کرد.

مزایا 

در حالی که عمل جراحی و تراشیدن روش‌های ترجیحی برای برداشتن خال‌ها هستند، این روش‌ها می‌توانند باعث ایجاد جای زخم شوند و اغلب انجام آن‌ها در مناطق حساس مانند صورت و گوش‌ها دشوار است. لیزرها به راحتی می‌توانند با هدف قرار دادن مناطق کوچک و با دسترسی سخت مورد استفاده قرار گیرند و همچنین برای از بین بردن چندین خال به صورت هم زمان مفید هستند.

مزایای دیگر درمان خال با لیزر عبارت است از:

• لیزر به طور خودکار پس از درمان، ناحیه مورد نظر را استریل می‌کند.
• بافت‌های سالم اطراف ناحیهٔ تحت درمان تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.
• بهبود سریع سلول‌ها
• ظاهر زیبا و مناسب پس از درمان خال با لیزر

فرایند درمان

درمان خال با لیزر مراحل مختلفی دارد:

در مرحله اول درمان، بی حسی موضعی در ناحیه مورد نظر اعمال می‌شود. سپس رنگدانه داخل خال با استفاده از یک لیزر CO2 شکسته می‌شود. به تدریج، رنگدانه‌ها توسط فرایندهای طبیعی بدن بهبود می‌یابند. معمولاً پس از برداشتن خال یک لایه روی ناحیهٔ تحت درمان شکل می‌گیرد و پس از بهبود به صورت خود به خود از بین می‌رود. تیره‌تر شدن ناحیهٔ تحت درمان و باقی ماندن آن به مدت چند روز پس از درمان با لیزر، امری کاملاً طبیعی است. در طی این زمان می‌توانید با استفاده از مواد آرایشی، تغییر رنگ موجود روی صورت و گردن خود را بپوشانید.

پس از درمان

پس از درمان خال با لیزر، بیمار می‌تواند بیرون از خانه برود و فعالیت‌های طبیعی و روزانهٔ خود را انجام دهد. پس از درمان خال با لیزر، بسیار مهم است که از منطقه تحت درمان و مناطق اطراف آن از نور خورشید محافظت شود. چنانچه هر روز در معرض تابش خورشید قرار می‌گیرید، از کرم‌های ضد آفتاب با SPF 50+ استفاده کنید. توصیه می‌شود که پس از درمان خال با لیزر هر روز از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید، حتی اگر زیاد از خانه بیرون نمی‌روید و در معرض تابش آفتاب قرار ندارید.

پیشگیری

اقدامات لازم برای محافظت از پوست خود در برابر تابش اشعه ماوراء بنفش (UV)، از جمله خورشید یا تخت‌های برنزه کردن را انجام دهید. اشعه ماوراء بنفش با افزایش خطر ابتلا به ملانوم ارتباط دارد. افرادی که خود را در برابر تابش آفتاب محافظت نکرده‌اند، خال‌های بیشتری در آن‌ها ایجاد خواهد شد.

• در ساعاتی که تابش خورشید زیاد است بیرون نروید: از قرار گرفتن زیاد زیر نور آفتاب پرهیز نمایید. اگر می‌خواهید بیرون بروید، سعی کنید در ساعات 10 صبح تا 4 صبح زمانی که اشعه‌های UV قوی‌تر هستند، از خانه بیرون نیایید.
• از کرم ضد آفتاب در کل طول سال استفاده کنید: حدود 30 دقیقه قبل از رفتن به خارج از خانه، حتی در روزهای ابری، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید. استفاده از یک کرم ضدآفتاب با طیف گسترده با SPF حداقل 15 استفاده نمایید. کرم ضد آفتاب را به طور کامل استفاده کرده و هر دو ساعت یک بار و یا بیشتر (چنان چه شنا یا عرق می‌کنید) آن را تجدید کنید. آکادمی پوست آمریکا توصیه می‌کند از یک کرم ضد آفتاب و مقاوم در برابر آب با SPF حداقل 30 استفاده کنید.
• از پوشش‌های مناسب استفاده کنید: عینک آفتابی، کلاه‌هایی با لبه‌های وسیع، لباس‌های آستین بلند و دیگر لباس‌های محافظتی می‌توانند به شما در جلوگیری از آسیب رسیدن توسط اشعه UV کمک کنند. شما همچنین ممکن است بتوانید از لباس‌هایی را که با پارچه مخصوص و مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش تهیه می‌شوند، استفاده کنید.
• از تخت‌های مخصوص برنز کردن استفاده نکنید: تخت‌های برنزه کردن اشعه‌های UV را متسع می‌سازند و می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند.